Godziny przyjęć- punkt pobrań — Codziennie w godzinach: 7:45-8:45.

Zapraszamy.

 

Kilka dni przed badaniem

• Nie pić alkoholu 2 – 3 dni przed badaniem.
• Powstrzymać się od picia kawy i herbaty co najmniej 12 godzin przed pobraniem.
• W miarę możliwości wyeliminować przyczyny stresu.

W dniu badania

• Pacjent powinien pozostawać na czczo, to znaczy powstrzymać się od posiłku przez około 12 godzin przed badaniem.
• Rano należy wypić wodę, maksymalnie szklankę.
• W miarę możliwości pobranie należy przeprowadzić przed przyjęciem porannej porcji leków chyba, że lekarz zaleci inaczej.
• Pobrania należy dokonać w godzinach porannych.
• Przed badaniem pacjent powinien pozostawać w spoczynku przez 10 – 15 minut (pozycja siedząca). Wysiłek fizyczny, także umiarkowany np. chodzenie, wejście po schodach, może zmienić wartości wyników badania laboratoryjnego.

Sposób przygotowania do badania w pliku PDF — tutaj

Mocz- badanie ogólne i posiew

Badanie ogólne moczu dostarcza wielu istotnych informacji na temat funkcji układu moczowego, a pośrednio jest również źródłem wiedzy na temat funkcji innych narządów i układów człowieka.

Posiew moczu jest badaniem wykonywanym w celu sprawdzenia, czy w moczu występują bakterie, określenia gatunków tych bakterii oraz ich wrażliwości na antybiotyki (wykonywany jest tzw. antybiogram).

 

Przygotowanie do badania

Dorośli

• Przed badaniem należy zaopatrzyć się w pojemnik jednorazowy (badanie ogólne moczu) lub sterylny (posiew moczu). Pojemniki dostępne są w Punkcie pobrań lub do kupienia w aptece.
• Mocz na posiew i do badania ogólnego pobiera się rano po nocnym spoczynku.
• Przed pobraniem próbki moczu należy dokładnie, ciepłą wodą z mydłem umyć ręce, a następnie ujście cewki moczowej (u kobiet w okolicach sromu, od przodu w kierunku odbytu, a u mężczyzn żołądź po odsunięciu napletka). Do wytarcia powinien zostać użyty jednorazowy ręcznik. Zachowanie ścisłych zasad higieny ma na celu pozbycie się z powierzchni ciała bakterii, które, po dostaniu się do próbki mogą zafałszować wyniki badań.
• Do pojemnika oddaje się mocz z tzw. „środkowego strumienia” - najpierw należy oddać pierwszą niewielką ilość moczu do toalety, a dopiero potem pobrać mocz do pojemnika. Końcową porcję moczu należy znowu oddać do toalety.
• Pobrana próbka moczu do badania ogólnego powinna mieć od 50 do 100 mililitrów. Próbka do badania moczu na posiew może mieć kilka mililitrów.
• Pojemnik z pobraną próbką moczu należy szczelnie zamknąć i jak najszybciej dostarczyć do Punktu pobrań. Jeśli nie można tego zrobić od razu, należy umieścić naczynie w lodówce i przynieść je do zbadania jak tylko będzie to możliwe. W przypadku badania na posiew próbka nie może pozostawać w lodówce dłużej niż 2 godziny.

 

Niemowlęta i małe dzieci

• Próbkę moczu dziecka najlepiej pobrać rano, tuż po karmieniu.
• Należy zdjąć dziecku pieluszkę i umyć mu dokładnie okolicę ujścia cewki moczowej (u dziewczynek okolice sromu od przodu w kierunku odbytu, a u chłopców żołądź po odsunięciu napletka).
• Unieść dziecko i wymasować mu mięśnie grzbietu od góry ku dołowi, wzdłuż kręgosłupa.
• Czynność tą należy wykonywać w ciepłym pomieszczeniu (mięśnie szybciej się rozluźnią, a dziecko uniknie przeziębień).
• W momencie kiedy dziecko zacznie oddawać mocz, tak jak w przypadku pobierania moczu u osób dorosłych, pobiera się próbkę ze „środkowego strumienia” do odpowiedniego pojemnika.

 

Dobowa zbiórka moczu

Przed badaniem:

• Zaopatrz się w duży pojemnik z podziałką do zbierania moczu.
• Będzie również potrzebny pojemnik jednorazowy, w którym później dostarczysz próbkę moczu ze zbiórki dobowej do laboratorium.

 

W dniu badania:

• Dobową zbiórkę moczu rozpocznij rano i przeprowadzaj ją przez okres 24 godzin.
• Pierwszą poranną porcję moczu oddaj do toalety, a każdą następną przenoś w całości do przygotowanego wcześniej pojemnika. Pojemnik przechowuj w lodówce.
• Zanotuj godzinę rozpoczęcia zbiórki.
• Kontynuuj zbiórkę przez całą dobę (każda oddana porcja moczu musi się znaleźć w pojemniku) i zakończ ją o godzinie, w której została rozpoczęta. Przykładowo, jeżeli rozpocząłeś zbiórkę o 7 rano w poniedziałek to musi się ona zakończyć o 7 rano we wtorek.
• Zanotuj godzinę zakończenia zbiórki, dokładnie wymieszaj zawartość pojemnika z zebranym przez dobę moczem, a następnie zmierz jej objętość.
• Odlej próbkę (50-100 mililitrów) wymieszanego moczu ze zbiorczego naczynia do jednorazowego pojemnika.
• Do próbki dołącz informacją o czasie rozpoczęcia i zakończenia zbiórki oraz całkowitej objętości zebranego podczas doby moczu.

 

UWAGA!

• Jeśli w okresie zbiórki choćby jedna porcja moczu nie mogła zostać przeniesiona do przeznaczonego pojemnika, zbiórkę należy rozpocząć od początku. Niepełna zbiórka może zafałszować wyniki badań.
• W przypadku badania wapnia, fosforu i magnezu w dobowej zbiórce moczu, przed rozpoczęciem zbiórki moczu, do naczynia należy wlać 10 ml 6 M HCl.

 

Opis przygotowania do ogólnych badań moczu i na posiew w pliku PDF — tutaj

Opis przygotowania do dobowej zbiórki moczu w pliku PDF — tutaj

 

Badanie kału na krew utajoną ma na celu wykrycie domieszki krwi niewidocznej gołym okiem. Wynik dodatni testu mówi, że istnieje krwawienie do światła przewodu pokarmowego. Przyczyna krwawienia może być różnorodna. Badanie kału na krew utajoną wykonuje się jako badanie przesiewowe w kierunku raka jelita grubego oraz w celu oceny drogi utraty żelaza u chorych z jego niedoborem.

 

Przygotowanie do badania

• Składniki pożywienia nie mają wpływu na wynik testu, wykorzystywanego w badaniu kału na krew utajoną (przed badaniem nie jest wymagana specjalna dieta).
• Do badania należy pobrać próbkę kału wielkości orzecha laskowego do specjalnego, jednorazowego pojemnika.
• Specjalne, jednorazowe pojemniki można otrzymać w punkcie pobrań lub zakupić w aptece.
• Należy przygotować 3 próbki kału pobrane z różnych dni.
• Jeżeli 3 próbki pochodzą z trzech kolejnych dni, mogą być dostarczone do punktu pobrań ostatniego dnia pobierania (próbki przechowywać w lodówce); jeżeli odstęp czasowy pomiędzy kolejnymi próbkami jest większy, próbki należy dostarczać każdorazowo po pobraniu.
• Data ostatecznej interpretacji wyniku badania jest uzależniona od daty dostarczenia ostatniej z 3 próbek kału. W związku z tym odstępy czasowe między przekazanymi próbkami nie powinny być zbyt długie.
• W celu ułatwienia wypróżnienia nie należy stosować leków zmiękczających stolec np. czopków, leków przeczyszczających.
• 48 h przed badaniem nie należy spożywać alkoholu i aspiryny, gdyż mogą spowodować podrażnienie przewodu pokarmowego.

 

Badanie kału na krew utajoną nie wykonuje się:

• Podczas miesiączki
• Podczas leczenia stomatologicznego (krwawiące dziąsła)
• Gdy pacjent ma krwawiące hemoroidy

 

 

Aby pobrać przygotowanie do badania w pliku PDF — kliknij tutaj

1. Kał należy oddać do czystego, suchego naczynia lub na czysty papier.
   Niedopuszczalne jest pobieranie kału z muszli klozetowej, ponieważ woda i mocz niszczą trofozoity („aktywne” formy pasożytów)

2. Przy pomocy łopatki będącej częścią pojemnika do poboru kału, należy pobrać z różnych miejsc porcję kału wielkości orzecha włoskiego i umieścić ją w pojemniku.
   Pobierając próbkę należy zwrócić uwagę na widoczne człony tasiemca, dojrzałe postacie pasożytów bądź podejrzane struktury mogące być fragmentami ciał pasożytów i umieścić je w pojemniku. Pojemnik należy opisać imieniem i nazwiskiem osoby badanej.
   Próbki kału do badania parazytologicznego najlepiej jest pobrać przed rozpoczęciem leczenia, ponieważ wiele leków utrudnia rozpoznanie inwazji przewodu pokarmowego np. związki baru, bizmutu. Magnezu, leki przeciwgorączkowe, olej rycynowy, niektóre antybiotyki.
   Pojemnik należy dostarczyć do laboratorium w możliwie jak najkrótszym czasie.

3. Kał może być przechowywany w temp. pokojowej 2-3 godz. Jeśli nie może dotrzeć do laboratorium, w tym czasie musi być przechowywany w temp. 4-8 ⁰C.
   Kału w postaci płynnej nie należy przechowywać i trzeba natychmiast dostarczyć próbkę do laboratorium.

4. Ujemny wynik jednorazowego badania nie wyklucza zarażenia pasożytem. Wskazane jest 3-krotne badanie kału w odstępach 2-3- dniowych (związane jest to z okresowym pojawianiem się jaj pasożytów w kale).
   Każdą próbę kału należy dostarczyć do laboratorium niezwłocznie po pobraniu.

5. Badanie kału w kierunku owsików należy wykonać rano po przebudzeniu (przed podmyciem się i defekacją):

1. metodą przylepca:  przylepiec  zakupiony w aptece należy odkleić od szkiełka i rozchylając fałdy w okolicy ujścia odbytu przyłożyć go do skóry dociskając parokrotnie palcem, po czym odkleić  i możliwie jak najdokładniej przylepić do szkiełka, starając się, aby nie powstały pęcherzyki powietrza.
2. metodą pałeczki celofanowej: do końca pałeczki plastikowej lub drewnianej należy przyczepić gumką lub nitką zwilżony kawałek papieru celofanowego. Tak przygotowana pałeczką należy wykonać wymaz z odbytu, wsuwając ją ruchem obrotowym na głębokość 1-2 mm do otworu odbytowego. Pałeczkę z wymazem należy umieścić w zakorkowanej próbówce.

 

Bakterie z grupy Salmonella wywołujące różnego typu infekcje np. zapalenie jelita cienkiego i grubego, zatrucia pokarmowe czy dur brzuszny. Zmiany chorobowe, które wywołuje Salmonella nie ograniczają się jednak tylko i wyłącznie do przewodu pokarmowego. Bakterie te mogą wywołać zakażenie narządów wewnętrznych, stawów, a nawet sepsę.

Bakterie z grupy Shigella wywołują czerwonkę (dyzenterię).

Przygotowania na badania

• Należy całkowicie opróżnić pęcherz moczowy przed pobraniem próbki.
• Kał należy oddać do przygotowanego wcześniej naczynia.
• Próbkę kału, za pomocą aplikatora należy umieścić w wymaganym pojemniku.
• Pojemnik powinien być opisany datą i godziną pobranego materiału.
• Próbki kału do badania w kierunku nosicielstwa Salmonella i Shigella należy pobierać w ciągu 3 kolejnych dni (każdego dnia jedna próbka kału).
• Przygotowane próbki z pierwszego i drugiego dnia przechowuje się w temperaturze pokojowej. Trzeciego dnia w godzinach porannych, po pobraniu ostatniej próbki, należy dostarczyć wszystkie trzy próbki do laboratorium.

 

 

 

Aby pobrać przygotowanie do badania w pliku PDF — kliknij tutaj

 

Badanie dna oka polega na podania kropli rozszerzających źrenicę, w celu zbadania soczewek, oceny siatkówki lub dokładnego określenia wady wzroku. Po zastosowaniu leku wystąpią zaburzenia widzenia i światłowstręt.

Przed badaniem

Krople wpuszczane w gabinecie okulistycznym (m.in. te do badania dna oka, ale również inne miejscowo znieczulające) mogą wywoływać (bardzo rzadko) reakcje uczuleniowe. W związku z tym pacjent, który wie że jest uczulony na jakieś leki powinien lekarza poinformować o tym fakcie.

 

Po badaniu

Nie należy prowadzić pojazdów mechanicznych, pracować przy komputerze oraz obsługiwać maszyn do czasu powrotu prawidłowego widzenia (zwykle poprawa następuje po 4 - 6 godzinach od zastosowania preparatu).

Warto pamiętać, aby mieć ze sobą okulary przeciwsłoneczne.

 

Cytologia jest to metoda diagnostyczna stosowana przez ginekologów służąca profilaktyce i wykrywaniu stanów przednowotworowych (przedrakowych) i raka inwazyjnego szyjki macicy. Polega na badaniu narządów rodnych kobiety poprzez wprowadzenie wziernika do pochwy i pobraniu próbki złuszczonego nabłonka szyjki macicy. Badanie cytologiczne pozwala wykryć zmiany, które zaszły w obrębie szyjki macicy, nawet w bardzo wczesnej fazie. Wykonywane jest na fotelu ginekologicznym, jest praktycznie bezbolesne i trwa razem z przygotowaniem kilka minut.

Sposób przygotowania do badań

• Materiał do badania cytologicznego pobierany jest  przed badaniem ginekologicznym, badaniem USG transwaginalnym i innymi badaniami z pochwy i/lub szyjki macicy np. pobraniem posiewów.
• Badanie cytologiczne można wykonać najwcześniej 2 dni po zakończeniu miesiączki i  najpóźniej 4 dni przed rozpoczęciem kolejnego krwawienia miesięcznego - najlepiej w pierwszej połowie cyklu.
• Na 4 dni przed badaniem nie należy stosować leków/preparatów dopochwowych, tamponów ani irygacji (płukania pochwy).
• Co najmniej 24 h przed badaniem należy powstrzymać się od stosunków płciowych.
• 24 godziny przed badaniem cytologicznym nie należy poddawać się badaniu ginekologicznemu, przezpochwowemu badaniu USG oraz pobieraniu posiewów ani wymazów z kanału szyjki macicy.
• W przypadku wystąpienia stanu zapalnego narządu rodnego (mogą o tym świadczyć m.in. upławy), należy najpierw wyleczyć stan zapalny i dopiero zgłosić się na badanie.

 

Ważne informacje, o które zapyta Cię lekarz

Przed wizytą u lekarza dobrze jest przypomnieć sobie datę ostatniej miesiączki, wyliczyć długość trwania cyklu oraz przygotować informacje o stosowaniu ewentualnych leków oraz antykoncepcji (dobrze, jeśli znamy nazwy), przebytych i przewlekłych chorobach, ciążach oraz  porodach.

Pamiętaj!  Pierwszy dzień cyklu to pierwszy dzień krwawienia miesiączkowego.

 

 

 

Badanie EEG polega na rejestracji (przy pomocy elektrod umieszczonych na skórze głowy) czynnościowych prądów mózgu człowieka. Badanie EEG ułatwia różnicowanie schorzeń czynnościowych i organicznych mózgu. W wielu schorzeniach mózgu badanie pozwala umiejscowić proces chorobowy w określonej okolicy. Szczególnie istotne znaczenie ma badanie EEG u pacjentów z napadami padaczkowymi, w przebiegu zapalenia mózgu, po urazie czaszkowym oraz dla różnicowania śpiączek. Badanie to jest metodą pomocniczą w ocenie stanu pacjentów z guzami mózgu i naczyniopochodnym uszkodzeniem mózgu (po udarach mózgowych). W niektórych przypadkach ta metoda badania służy do monitorowania pracy mózgu np. pacjentów z licznymi napadami padaczkowymi, w trakcie operacji na tętnicy szyjnej lub sercu, a także dla oceny zaburzeń snu. Badanie jest wykonywane tylko na zlecenie lekarza.

Sposób przygotowania do badania

Nie ma bezwzględnej konieczności wykonania wcześniej innych badań. W ciągu 24 godzin poprzedzających badanie nie powinno się przyjmować leków pobudzających lub hamujących ośrodkowy układ nerwowy. Przed badaniem nie należy pić napojów alkoholowych lub zawierających kofeinę (mocna kawa, Coca-Cola, mocna herbata). Na badanie należy przyjść po spożyciu lekkiego posiłku, aby nie występowały spadki poziomu cukru we krwi. Przed badaniem należy umyć włosy. Nie wolno stosować lakierów do włosów, żeli i kremów do układania fryzury. Na badanie pacjent powinien przyjść wypoczęty i wyspany.

 

Informacje, które należy zgłosić wykonującemu badanie

Przed badaniem

• Aktualnie przyjmowane leki.

W czasie badania

• Wszelkie nagłe dolegliwości (np. bóle głowy, zawroty, senność).

 

 

Gastroskopia jest badaniem pozwalającym lekarzowi na bezpośrednie oglądanie śluzówki żołądka, odźwiernika i dwunastnicy. Badanie przeprowadza się przy użyciu endoskopu, elastycznej rurki z torami wizyjnymi pozwalającymi na przedstawienie obrazu z wnętrza przewodu pokarmowego na kolorowym monitorze. Ważną zaletą endoskopu jest możliwość w toku jednego zabiegu ocenienia stanu śluzówki, jak i pobrania do dalszego badania niewielkiego wycinka tkanki budzącej podejrzenie zmian chorobowych.

Badania dodatkowe

Nie są konieczne (chyba, że lekarz zaleci inaczej)

Sposób przygotowania do badania

• Na 8 godzin przed badaniem nie należy nic jeść.
• Na 4 godziny przed badaniem nie należy nic pić, palić papierosów, żuć gumy.
• U pacjentów obciążonych ryzykiem, w tym u osób ze sztucznymi zastawkami serca, po przebytym zapaleniu wsierdzia, z protezą naczyniową lub ze znacznie obniżoną liczbą krwinek białych bezpośrednio przed badaniem może być niezbędne podanie antybiotyku. Decyzję o konieczności i sposobie podania antybiotyku podejmuje lekarz kierujący na badanie.
• Badanie nie może być wykonane bez pisemnej zgody pacjenta.. Przed badaniem należy wyjąć protezy zębowe.

Przebieg badania

Przed wprowadzeniem endoskopu lekarz bądź pielęgniarka znieczula gardło poprzez użycie odpowiedniego środka znieczulającego w sprayu.  Złagodzenie nieprzyjemnych objawów występujących podczas badania ułatwia skupienie się na spokojnym, głębokim oddychaniu. Właściwy rytm oddechu sprawia, że badanie jest łatwiejsze do zniesienia dla pacjenta i pozwala lekarzowi na dokładniejsze zbadanie przewodu pokarmowego.

Po badaniu

• Przez dwie godziny po badaniu nie należy jeść, pić oraz palić.
• Jeśli zastosowane były środki znieczulające i/lub nasenne przeciwwskazane jest prowadzenie pojazdów przez kilka godzin po badaniu.

 

Uwaga!

Istnieje możliwość przeprowadzenia badania w krótkim znieczuleniu ogólnym. Lekarz kierujący na badanie może stwierdzić czy u pacjenta nie występują przeciwwskazania do badania w znieczuleniu ogólnym. Przygotowanie do badania jest takie samo

 

Badanie w znieczuleniu ogólnym— śpię i nic nie czuję

Badanie można wykonać w znieczuleniu ogólnym. Po podaniu dożylnie środka usypiającego pacjent zasypia na około kilkanaście minut i budzi się po zakończeniu badania. Jest to płytkie znieczulenie, nie wymaga założenia rurki dotchawiczej.

Po zakończeniu badania można jeść dopiero od momentu wskazanego przez anestezjologa. Gdy badanie jest wykonywane w znieczuleniu ogólnym, należy poprosić osobę towarzyszącą o odebranie ze szpitala po około 2 godzinach od momentu zgłoszenia się na badanie. Nie należy prowadzić pojazdów minimum 12 godzin po znieczuleniu.

 

Badanie polega na wprowadzeniu przez odbyt specjalnego wziernika i obejrzeniu całego jelita grubego. Do tego celu służy giętki instrument zwany kolonoskopem, długości 130 do 200 cm. Tory wizyjne znajdujące się we wzierniku pozwalają na przedstawienie obrazu z wnętrza przewodu pokarmowego w odpowiednim powiększeniu na kolorowym monitorze. Badanie ma na celu ocenę powierzchni błony śluzowej jelita grubego. Przy użyciu dodatkowych instrumentów istnieje możliwość pobrania wycinków śluzówki do badania histopatologicznego i wykonania zabiegów endoskopowych, które często umożliwiają pacjentowi uniknięcie operacji chirurgicznej.

Informacje dotyczące stanu zdrowia, które należy zgłosić lekarzowi wykonującemu badanie:

• nasilenie objawów choroby niedokrwiennej serca
• nadciśnienie tętnicze
• tętniak aorty
• duszność w spoczynku
• skłonność do krwawień (skaza krwotoczna)
• ciąża
• krwawienie miesiączkowe występujące w dniu badania
• uczulenie na leki
• jaskra
• choroby psychiczne
• wszelkie nagłe dolegliwości w czasie badania
• osoby chore na cukrzycę powinny poinformować pracownika recepcji podczas rejestracji zapisu na badanie, ponieważ w ich przypadku badanie powinno odbyć się w godzinach porannych.

 

Aby pobrać opis przygotowania do badania z preparatem Fortrans w pliku PDF — kliknij tutaj

Aby pobrać opis przygotowania do badania z preparatem Eziclen w pliku PDF — kliknij tutaj

Aby pobrać opis przygotowania do badanie z preparatem Moviprep w pliku PDF — kliknij tutaj

 

Badanie w znieczuleniu ogólnym — „śpię i nic nie czuję“

• Badanie można wykonać w znieczuleniu ogólnym. Po podaniu dożylnie środka usypiającego pacjent zasypia na około kilkanaście minut i budzi się po zakończeniu badania. Jest to płytkie znieczulenie, nie wymaga założenia rurki dotchawiczej.
• Po zakończeniu badania dietę lekkostrawną można jeść dopiero od momentu wskazanego przez anestezjologa.
• Gdy badanie jest wykonywane w znieczuleniu ogólnym, należy poprosić osobę towarzyszącą o odebranie ze szpitala po około 2 godzinach od momentu zgłoszenia się na badanie.
• Nie należy prowadzić pojazdów minimum 12 godzin po znieczuleniu.

 

Po badaniu:

• Po badaniu możesz odczuwać wzdęcia i kurcze powodowane przez powietrze wprowadzone do jelita podczas badania. Uczucie to mija po oddaniu wiatrów. Po badaniu możesz odżywiać się i powrócić do normalnej aktywności życiowej tego samego dnia. Nie powinieneś prowadzić samochodu lub innych urządzeń w dniu badania gdyż środki uspokajające mogą upośledzać twoje odruchy.
• Jeżeli otrzymałeś środki uspokajające to pozostaniesz pod obserwacją przez 1-2 godziny. Będziesz potrzebował kogoś kto odwiezie Cię do domu po zabiegu. Jeżeli nie pamiętasz instrukcji które lekarz przekazał Ci po badaniu skontaktuj się z nim następnego dnia.

 

 

USG jamy brzusznej - wykonuje się najczęściej w pozycji leżącej chorego na plecach. Lekarz pokrywa skórę specjalnym żelem w celu uzyskania pełnego kontaktu głowicy aparatu ze skórą i wyeliminowania pęcherzyków powietrza. Substancja ta jest obojętna dla skóry i łatwo się zmywa wodą z mydłem. Przesuwając głowicę aparatu uzyskuje się obrazy całego badanego narządu, które widoczne są na ekranie monitora.

 

DO USG JAMY BRZUSZNEJ NALEŻY SIĘ ODPOWIEDNIO PRZYGOTOWAĆ:

 

Dzień przed badaniem:

• dieta lekkostrawna, z wyłączeniem jarzyn, owoców, ciemnego pieczywa
• Espumisan 3 x 2 kapsułki. Preparat ma na celu usunięcie powietrza z przewodu pokarmowego, które stanowi przeszkodę dla ultradźwięków

6 godzin przed badaniem:

• nie przyjmować pokarmów
• nie przyjmować płynów gazowanych i słodzonych (można pić wodę niegazowaną)
• nie palić tytoniu
• nie żuć gumy

 

 

 

Badanie wykonuje się przy użyciu sondy przezpochwowej zabezpieczanej każdorazowo osłonką lateksową pokrytą żelem. Za pomocą badania można ocenić narządy w miednicy mniejszej (narząd rodny oraz błonę śluzową jamy macicy, trzon macicy, szyjkę macicy, jajnik, zatokę Douglasa).

 

Przygotowanie

Pęcherz moczowy powinien być opróżniony.

 

Termin wykonania badania

• Pacjentki w wieku rozrodczym: badanie najlepiej wykonać od 5 do 10 dnia cyklu
• Pacjentki w wieku pomenopauzalnym przyjmujące HRT: 6-10 dni po przyjęciu ostatniej tabletki
• Pacjentki w wieku pomenopauzalnym przyjmujące HRT w terapii sekwencyjnej: do 10 dnia cyklu
• Pacjentki w wieku pomenopauzalnym przyjmujące HRT w terapii ciągłej: termin badania nie ma znaczenia
• Odpowiedni termin badania może również ustalić prowadzący ginekolog

 

Opis przygotowania do badania do pobrania w wersji PDF — kliknij tutaj

 

Czym jest badanie USG piersi?

Jest to metoda obrazowania z użyciem fal ultradźwiękowych. USG piersi umożliwia ocenę struktur gruczołu sutkowego, pozwala określić charakter tkanek z jakich jest zbudowany gruczoł, obecność zmian chorobowych oraz ocenę węzłów chłonnych dołów pachowych. Badanie to może być wykonywane również kobietom w ciąży i karmiącym piersią.

 

Jakie są wskazania do wykonania USG piersi?

• ból piersi
• zmiana w piersi wyczuwalna przez dotyk
• wyciek wydzieliny z brodawki sutkowej
• badania kontrolne wcześniej rozpoznanych zmian łagodnych
• występowanie raka sutka w wywiadzie rodzinnym
• stosowanie hormonalnej terapii zastępczej

 

Przygotowanie

Badanie nie wymaga specjalnego przygotowania. Badanie powinno być wykonane między 1 a 10 dniem cyklu miesiączkowego.

Na badanie należy przynieść wyniki poprzednich badań USG i mammografii, jeżeli były takie wykonywane.

 

Opis przygotowania do badania w wersji PDF — kliknij tutaj

 

 

Badanie polega na pomiarze maksymalnej ilości powietrza, które pacjent może nabrać i wypuścić z płuc oraz na pomiarze szybkości przepływu powietrza przez drogi oddechowe. Spirometria jest badaniem nieinwazyjnym.

 

• Na badanie należy zgłosić się w dobrym stanie ogólnym.
• Należy powstrzymać się od palenia tytoniu na 24 godziny przed badaniem (minimum 2 godziny!, jeśli stanowi to dużą trudność).
• Na 30 minut przed badaniem powinno się powstrzymać od wykonywania intensywnego wysiłku fizycznego.
• Nie zaleca się także spożywania obfitych posiłków, picia mocnej herbaty, kawy ani coca-coli w ciągu 2 godzin przed badaniem.
• Na badanie najlepiej założyć luźne ubranie niekrępujące ruchów klatki piersiowej, a przed samym zdjąć krawat czy marynarkę.
• Należy indywidualnie ustalić z lekarzem kierującym na badanie, jakie z przyjmowanych leków można stosować w dniu badania, a jakie należy odstawić.

 

Odpowiednie przygotowanie do badania pozwoli otrzymać w pełni wartościowy wynik badania.

 

Testy alergiczne wykonuje się w celu potwierdzenia czynnika, który wywołuje występujące u pacjenta reakcje alergiczne. Lekarz na podstawie wywiadu i badania wybiera, które testy i z jakimi alergenami wykonać dla oceny uczulenia u danego pacjenta.

Na przedramię lub plecy nanosi się kropelki różnych zawiesin zawierających alergeny oraz kropelki z kontrolą dodatnią i ujemną. Następnie przez krople pielęgniarka delikatnie nakłuwa naskórek przy pomocy jednorazowych małych lancecików. Na skutek nakłucia pod naskórek przedostaje się niewielka ilość roztworu alergenu, który w przypadku uczulenia wywoła zaczerwienienie, pęcherzyk jak po ukłuciu komara i świąd.

Wynik testu odczytywany jest po 15 minutach. Powstałe w kontakcie z alergenem pęcherzyki są mierzone linijką, a ich średnica porównywana do pęcherzyka powstałego w reakcji na kontrolę dodatnią. Wynik testu interpretuje alergolog.

Po 30 - 60 minutach reakcja uczuleniowa ustępuje samoistnie.

 

Przygotowanie do badania

Przed testami skórnymi nie są wymagane żadne badania dodatkowe.

Wynik testów jest wiarygodny, o ile przed wykonaniem testów pacjent przestrzega poniższych zaleceń.

 

Przed badaniem

• 2 tygodnie przed badaniem nie wystawiać skóry na promienie słoneczne lub solarium
• 7 - 14 dni przed testami odstawić leki przeciwalergiczne
• należy poinformować o wszystkich przyjmowanych lekach (Ranigast, Calcium, witaminy, sterydy oraz leki przeciwdepresyjne mogą wpływać na wynik testu)
• 7 dni przed badaniem nie nakładać na skórę przedramion leków w postaci maści i kremów, szczególnie ze sterydami

W dniu badania

• nie spożywać czekolady, pomidorów, serów pleśniowych, kapusty, szpinaku, kiełbasy, tuńczyka, ogórków kiszonych
• nie balsamować skóry przedramion

 

Przeciwwskazania

• Infekcja bakteryjna lub wirusowa do 3 tygodni przed terminem badania
• Przyjmowanie antybiotyku do 3 tygodni przed terminem badania
• Epizod anafilaktyczny lub ciężki napad astmy do 6 tygodni przed terminem
• Choroby skóry: ostra pokrzywka, dermografizm, atopowe zapalenie skóry i zmiany skórne: rumień, obrzęk, bąble, zmiany plamiste, nadmierne złuszczanie naskórka
• Ciąża
• Nasilenie objawów takich jak: kaszel, katar, duszność, łzawienie, w dniu badania